De dagen hier in het zonnige Tokyo zijn letterlijk en figuurlijk voorbij gevlogen. Na Dressuur en Eventing hebben de groten der aarde van het Springen deze week gestreden om het fel begeerde Olympisch Goud. De geïnteresseerden hebben vast en zeker alles live gevolgd en konden afgelopen woensdag zien hoe Ben Maher (UK) Individueel Goud bemachtigde (met het paard Explosion W, gefokt door Dhr.Wijnen uit het Brabantse Berlicum) en onze eigen Maikel van der Vleuten de bronzen wist te bemachtigen. Donderdag was het een rustdag: tijd om bij te komen en zich op te maken voor de landenwedstrijd.

Ook voor mij een rustige dag op de kliniek. Toch nog maar eens verdiept in wat zich allemaal achter de schermen van deze organisatie afspeelt. Tijdens de dagelijkse work-out sessie met het veterinaire team (inclusief enkele teamartsen) viel me reeds op dat de bodem dagelijks wordt geïnspecteerd en getest door Professor Lars Roepstorff (universiteit Uppsala in Zweden). Lars is samen met dierenarts Aagje Hardeman nauw betrokken bij de installatie van ons Qualysis systeem op het SMDC. Met dit systeem zijn we in staat om door middel van een vijftigtal infraroodcamera’s tot op enkele millimeters de bewegingen van het paard te registreren. Wij denken dat we met deze techniek in de nabije toekomst een nieuwe tool van preventie in handen hebben: detectie van afwijkingen die niet met het getrainde blote oog zichtbaar zijn.

Terug naar Lars, hij vertelde me in geuren en kleuren wat ze dagelijks meten en hoe. In een notendop tracht ik zijn enthousiaste uitleg hieronder weer te geven:
Er wordt getest met een mechanische ondervoet (met hoefijzer en al, zie foto) dat de krachten nabootst op de ondergrond tijdens het springen en het galopperen. Deze mechanische ondervoet is opgetuigd met allerlei sensoren, waarmee de krachten kunnen worden gemeten van de ondergrond op de voet van het paard. Op deze manier krijgen we een idee hoe het paard (en de ruiter) de ondergrond ervaren. Klinkt allemaal erg ingewikkeld, en is het ook, maar met deze metingen kunnen 5 parameters in kaart worden gebracht: impact (de ervaring op het moment dat de voet de bodem raakt), demping (hoe goed ondersteund de bodem deze impact), vering (de ontvankelijkheid, hoe ervaren paard en ruiter de veerkracht), grip (de mate waarin de voet wegglijdt tijdens de landing, wendingen en afzet) en tot slot de uniformiteit (hoe gelijkmatig is de bodem in het speelveld). Deze data wordt gebruikt om de ruiters en trainers te informeren over de staat van de bodem, met als doel dat ze zich beter kunnen voorbereiden op de wedstrijd. Lars doet dit met zijn team reeds jaren en presenteert de bodemkwaliteit van Tokyo in vergelijking met London (2012), Rio (2016), Tryon (2018) en het testevent in Tokyo (2019). Zeer informatief en het toont maar weer aan dat er nogal wat komt kijken bij de organisatie van dit event!

En dan de strijd om het Olympisch Team Goud: vrijdag de kwalificatie (her en der wat strubbelingen, gelukkig geen dramatische incidenten) en zaterdag de finale. Zweden mag zich Olympisch Kampioen 2020 (2021) noemen. Een welverdiende titel met een fantastisch team aan fitte en ervaren sportpaarden en ruiters, allen ondersteund door een uitgebreid team van grooms, trainers, teamsmid, fysiotherapeuten (mens en paard) en teamveterinair Rasmus Westgren. Proficiat!

Met Rasmus vandaag nog een nagepraat over het management van de paarden: tot in het laatste detail alles voor elkaar. Zoals jullie wellicht hebben gehoord is er zelfs met twee paarden zonder hoefijzers gereden (allemaal een kwestie van de juiste afstemming bij het juiste paard). Topmanagement blijkt zijn vruchten af te werpen!

Vandaag (zondag) vertrekken vrijwel alle teams terug naar huis. De paarden vliegen morgenochtend en dinsdagochtend. Aan mij de taak om tot het moment dat het laatste paard vertrekt aanwezig te zijn, voor het geval dat.

Ondanks de coronamaatregelen (met een flinke impact op de organisatie en helaas minder bewegingsvrijheid buiten het event) heb ik toch weer genoten van het enthousiasme waarmee iedereen op zijn manier zijn of haar steentje heeft bijgedragen aan dit evenement.
Collega Brenda van der Velde-Hoogelander zal volgende week het stokje overnemen en instaan voor de Imaging bij de Paralympics. Brenda, ik heb je reeds vele video’s gestuurd, zodat je je goed kunt voorbereiden op deze wederom fantastische ervaring. Ik ben vergeten om een rondleiding in de kliniek te beschrijven, hoop dat jij daar tijd voor hebt J.

Dank aan de organisatie in Japan. De jubelende, vriendelijke en plichtsgetrouwe Japanners zullen mij altijd bij blijven. Ook het eten was voortreffelijk (Sushi blijft heerlijk) en toch kijk ik er naar uit om donderdag weer heerlijk thuis te zijn: Dewi, zet de BBQ maar aan.

すべての人に感謝し、オランダはすぐにお会いしましょう！
Erik