Vandaag is het alweer woensdagochtend, mijn zesde dag op de Olympische Spelen in Tokyo. Na een korte jetlag-periode heb ik mijn ritme gevonden: met de bus van tien voor vijf ben ik rond kwart over vijf in de ochtend op het EQP. Het eerste wat ik doe deze dagen is de grote tribune in het stadion tot bovenin beklimmen. Daar is met de opkomende zon achter me, de berg Fuji te zien. Schitterend dat uitzicht, maar ik mis het voeren van onze paarden thuis rond deze tijd. We hebben er uiteraard veel voor over om deze Spelen van dichtbij mee te mogen maken.

De eventing is, zoals jullie wellicht reeds hebben meegekregen, geëindigd met teamgoud voor Groot Brittannie en individueel goud voor Julia Krajewski (Duitsland). Deze ochtend rond elf uur worden de eerste eventing-paarden geladen voor de terugweg naar hun eigen stal elders in de wereld. We hebben zojuist enkele van hen echografisch gecheckt, gelukkig geen vervelende bevindingen.

Gisteravond was de eerste ronde van het individueel kampioenschap springen. Leuk om te zien hoe alle teams druk zijn om zich optimaal voor te bereiden voor deze strijd. Dertig deelnemers strijden vanavond om zeven uur (middag Nederlandse tijd) om olympisch goud. De paarden worden op dit moment lekker afgestapt en dressuurmatig wat losgereden.
Voor mij is het de hele dag klaar staan, mochten er hand en spandiensten worden gevraagd om een paard nader te onderzoeken. Ik heb mijn eigen kantoortje gecreëerd (een van de lege meeting rooms op de tweede verdieping van het hoofdgebouw) waar ik overdag eindelijk de tijd heb om wat te studeren en voorbereidingen te treffen voor het ISELP-congres in september aanstaande. Dit is een internationaal congres voor (sport)paardenartsen waar we dit jaar gedurende drie dagen kennis en kunde omtrent beeldvorming en aandoeningen de voorknie tot en met de kogel zullen delen. Na deze Spelen is dat het volgende evenement waar we met team SMDC aan zullen bijdragen.

Bij mijn toertjes op de EQP-venue blijf ik me verbazen over de fantastische accommodatie die we hier ter beschikking hebben, speciaal gebouwd voor dit ene grote evenement. Overal zie de het logo van de JRA (Japanese Racing Association), maar wie is deze ‘JRA’?
Binnen ons veterinaire team zijn iedere dag een vijftal andere paardenartsen van de JRA aanwezig en veel management van deze Spelen wordt opgevangen door afgevaardigden van deze organisatie. Tijd voor onderzoek…

Ik heb iemand gevonden die mij hier alles over kan vertellen. Zijn naam is Yoshimasa Takizawa (Yoshi), een vriendelijke Japanse dierenarts/manager van mijn leeftijd (jong). In ‘mijn’ office (er mogen ook andere mensen gebruik maken van deze ruimte, maar ik denk dat ze niet bij een reus durven te zitten) vraag ik hem de oren van zijn kop over de JRA.
In Japan is wedden op paarden verboden. We weten dat Aziaten over het algemeen meer wedden (op van alles en nog wat) in vergelijking met ons Europeanen. De overheid heeft hier een oplossing voor gevonden: de JRA. De JRA is van de overheid en beschikt over eigen paarden. Op deze paarden mag, gezien speciale wetgeving, wel op paardenraces worden gewed. Dit is trouwens niet enkel voor paarden het geval, ook zijn er overheidsorganisaties voor bootraces, cycling etc.

In Japan is de JRA de grootste paardenbezitter met alles erop en eraan. Ze hebben twee grote accommodaties waar gezamenlijk een 4000 racepaarden staan en (mede)bezitten nog een 4000 andere paarden buiten deze accommodaties. Het is booming business voor de overheid. Om een idee te geven: er wordt jaarlijks een slordige 25 miljard euro omgezet
(Dit heb ik drie keer nagevraagd en nagerekend!).

Wat doet de overheid met al dat geld? Yoshi legt uit dat ongeveer 75% wordt uitgekeerd als wingeld (kwestie van wedden op het juiste paard) en dat de rest grotendeels opgaat aan de organisatie en goede doelen. De organisatie bestaat uit een 1700-tal medewerkers, waaronder 170 paardenartsen. Bedenk dat Japan ongeveer 350 paardenartsen heeft: meer dan de helft werkt dus voor de JRA.

Deze organisatie investeert veel in onderzoek op het gebied van de paardenhouderij (Equine Research Center), waaronder het Retired Racehorses Program, waar Yoshi medeverantwoordelijk voor is. Daarnaast is het promoten van de ‘Horse Industry’, mensen bekend laten worden met deze aantrekkelijke sport, een doel op zich. Dit gebeurt middels vele reclamecampagnes (TV spots, nationale bladen etc.). Deze Olympische Spelen zijn uiteraard bij uitstek geschikt om de sport in het land te promoten, en dat is nu juist de reden dat deze fantastische accommodatie (het EQP, Equestrian Park) door de JRA ter beschikking is gesteld.
Dank aan de JRA!

Tijd om mijn stalrondje te lopen, vanavond wordt het spannend. Wie o wie wordt individueel Olympisch kampioen springen?

おやすみなさいそして後で会いましょう
Erik